Büşra Erdal over eenzame opsluiting in Turkije

Villamedia - het (online) platform van de Nederlandse Vereniging van Journalisten - vraagt tien weken lang aandacht voor de benarde positie van journalisten in Turkije door columns te publiceren van gevangen en vervolgde journalisten. Deze columns zijn via brieven aan hun advocaten de gevangenis uitgekomen. Publicatie is voor de betrokkenen niet zonder risico. Maar zwijgen is voor hen geen optie. Dit project kwam tot stand in samenwerking met Röportaj. Via haar contacten is het gelukt de journalisten te bereiken. In deze vierde aflevering is het woord aan Büşra Erdal, oud-verslaggever en -columniste van de aan de Gülen-beweging gelieerde krant Zaman.

Ik ben een 'eenzame' journalist die al 28 maanden in de gevangenis zit in Turkije. En ik ben lang niet de enige. Meer dan honderd journalisten en schrijvers zoals ik zitten in eenzame opsluiting.

 

Tien dagen na de couppoging van 15 juli 2016 ben ik gearresteerd. Hoewel ik tot die datum nergens van werd beschuldigd, ben ik op verdenking van terrorisme aangehouden. Toen de politie naar mijn huis kwam, zagen ze een kast vol boeken en een terras bezaaid met bloemen. Dostojevski, Kafka, Stefan Zweig en Jane Austen hebben de politie ontvangen met geraniums en rozen... Geen wapen of ander instrument om een misdaad mee te plegen.

 

In mijn leven was er niets anders dan de journalistiek en dat is waarom begin 2017 mijn nieuwsberichten, tweets en boeken als bewijsmateriaal werden gebruikt. Ik werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van zes jaar en drie maanden.

 

Ruim driehonderd jaar gevangenisstraf

Het is niet de eerste keer dat ik de Turkse rechterlijke macht op mijn weg vind. Gedurende mijn loopbaan, die zestien jaar geleden begon op de rechtenfaculteit waar ik student was, ben ik door mijn werk verschillende keren voor de rechter verschenen. In het verleden zijn 75 rechtszaken tegen mij aangespannen en er is totaal meer dan driehonderd jaar gevangenisstraf tegen mij geëist, omdat ik onder meer werd beschuldigd van betrokkenheid bij een couppoging.

 

En dat terwijl ik alleen verslag deed van deze kwesties. Mijn leven als journalist is deels voorbijgegaan terwijl ik mezelf moest verdedigen voor rechters. Een jaar of tien geleden werd ik ervan beschuldigd een 'aanhanger' te zijn van regeringspartij AKP. Nu zit ik in de gevangenis, omdat ik kritiek heb op diezelfde regering. Ik ben slechts journalist en daar betaal ik een prijs voor.

 

Leven als schildpad

Ik zit al zo'n tweeëneenhalf jaar in hechtenis, maar ik voel geen woede. Ik heb genoeg om me mijn leven niet te laten afnemen. Wie leeft van het schrijven en denken, is zoals schildpadden: zij dragen altijd hun 'huis' bij zich. Ik woon met mijn pennen en boeken in een gevangeniskamer. Nee, ik laat mijn leven niet afnemen, ik leid gewoon een 'ander leven'. Mijn verdriet zit in het feit dat ik met mijn ziel en zaligheid loyaal ben geweest aan een land waar mijn grondrechten niet worden beschermd. Dat ik in de gevangenis zit, zorgt er niet voor dat ik het geloof in mijn beroep verlies. Overal op de wereld zijn er collega's die een prijs betalen en daarmee ons vak betekenis geven en overeind houden. Ik groet mijn collega's die opgesloten zitten en mijn vakgenoten die buiten zijn en hen een stem geven, zoals jullie in Nederland.

 

Biografie

Büşra Erdal was (rechtbank)verslaggever en columnist voor de aan de Gülen-beweging gelieerde krant Zaman. Ze zit vast sinds kort na de mislukte coup van 15 juli 2016. Op 8 maart 2018 werd ze veroordeeld tot 6 jaar en 3 maanden gevangenisstraf voor 'lidmaatschap van een terroristische organisatie'.

 

Lees ook alle andere columns die op Villamedia zijn verschenen